Τι σημαίνει...

Ετυμολογία

ζωντόβολο < μεσαιωνική ελληνική ζωντόβολον

 Ουσιαστικό

ζωντόβολο ουδέτερο

1. ζώο, συνήθως μουλάρι ή γαϊδούρι
   

    συνώνυμα: ζωντανό, ζώο



2. (μειωτικό) ο ανόητος, αυτός που δεν ξέρει τι του γίνεται
   

    συνώνυμα: ανόητος, άξεστος, βλάκας, ζώο, κουτός



3. (χαϊδευτικό) μικρό άτακτο παιδί
   

   μα τι ζωντόβολο είναι, όλο αταξίες κάνει!

   μα πού έχει κρυφτεί πάλι; θα με σκάσει αυτό το ζωντόβολο!